On the road again
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Steffie
21 April 2010 | Thailand, Chiang Mai
Daar zit ik dan, in the middle of nowhere in een national park kilometers buiten Chiang Mai, het begin van mn blog te schrijven. Deze keer maar op papier want internet is ver te zoeken. Stuk kouder hier trouwens! Ik was bijna vergeten hoe dat was, kou.
(Bedankt voor het voorstel voor de opzet van mn nieuwe blog anoniempje, volgende keer beter ;))
Ik had eigenlijk al willen schrijven voordat ik naar Doi Inthanon national park ging (jaahaa ik had eigenlijk al veeel eerder willen/moeten schrijven), maar ik had gister een lichte voedselvergiftiging opgelopen -de eerste overigens!- en het onderkotsen van mn computer tijdens het schrijven van een blog leek me niet zo praktisch. anders wel natuurlijk, als ik geen blog aan schrijven zou zijn. oke sorry terug terug terug, die hoge bergen doen iets met me..
Het is wel echt prachtig mooi hier, en de warme douch na een koude nacht voelde ook onnatuurlijk maar heerlijk aan. Ik zit nu in een enorme tuin in de bergen tussen 2 tempels, allemaal perfect onderhouden, gebouwd voor de koning en koninging. Het is bizar om te zien hoe de rest van het national park vol staat met bosbrandjes (ben er minstens 3 tegen gekomen toen ik er op mn scooter doorheen race-te (rustig mam, met helm..)), terwijl in deze tuin ong. 20 tuinmannen tegelijk alle bloemen staan te sproeien. maarja, het resultaat is dan ook wel iets waar queen en king trots op mogen zijn. Een soort efteling-tuin, snap je wat ik bedoel? Maar dan zonder die vliegende hollander. Of dat ben ik hier misschien wel ..
2 weken geleden mn laatste dag gehad in Phuket, afgerond met een mooie dansshow van de daycarecenter-kids ergens in een park. Ik dacht dat ik ze echt zou gaan missen (blijkt ook zo te zijn) maar ik was ook wel even klaar met het energie-zuigende werk elke dag. Wel ontzettend jammer dat ik afscheid moest nemen van de andere meiden, Tahne, Lisa en Grace (ja ik kan hier natuurlijk ook niets slechts meer over jullie schrijven aangezien jullie het toch lezen :P), want we hebben echt een top tijd gehad met zn allen! Ze zouden me eerst misschien nog komen vergezellen in Chiang mai met Songkran festival (nieuw jaar in thailand), maar ik bleek toch niet aardig genoeg dus hebben ze snel hun plannen gewijzigd ;)
Nadat ik nog EEn dag door had gebracht met mn oude host-mam in Krabi ben ik doorgereisd naar Surat Thani aan de kust en heb ik daar maar meteen (spontaan, die middag bedacht aangezien er geen trein meer naar het noorden bleek te gaan) een nachtboot genomen naar Ko Tao. Er liggen voor de oostkust van Thailand daar 3 eilanden dicht bij elkaar: Ko Samui, Ko Pangan en Ko Tao; Elk met prachtig mooie stranden, veel feestjes en veel verschillende activiteiten. Ienemienemutte bleek een goede oplossing voor dit kies-probleem: So Ko Tao it is! Nachtboten blijken erg leuke dingen om mee te reizen. Ik had in lange tijd niet zo lekker geslapen als ik die dobberende, fluisterende boot. Ze leggen matjes op de grond in een ruimte afgeschermd van het geronk van de motoren, wat de boot tot EEn grote slaapzaal maakt. Midden in de nacht nog even naar buiten gelopen om de sterren te bekijken en 's ochtends natuurlijk half slapend naar de zonsopgang zitten staren.
De eerste ochtend op Ko Tao 2 aardige amsterdammers ontmoet waar ik eigenlijk de rest van mn tijd op Ko Tao mee heb doorgebracht (de krassen en sneeen van het klimmen van de rotsen staan nog steeds in mn voeten.. goed ideejongens!).
Omdat de nachtboot me zo beviel besloot ik deze 3 dagen later nog maar eens te nemen, maar dan richting Champon om zo in een keer door te kunnen reizen naar Bangkok. Mn laatste avond bleek een spectaculaire te worden; Jeroen zou nog wat van zn DJ-skills laten zien en ik besloot dus nog op het strand blijven hangen tot vlak voor het vertrek van de boot (11u). Toen Maarten om 10 voor elf me er plots aan herinnerde hoe laat het al was, zijn we naar de scooter gerend en snel naar de haven gereden, met in gedachten dat het openbaar vervoer in Thailand toch nooit op tijd vertrekt; nou, deze boot dus wel. Net een paar meter uit de haven hebben mijn armgezwaai en geschreeuw ("I HAVE to go on this boat, my bag is already IN there!") blijkbaar toch geholpen en kwam de boot in zn achteruit terug.
Een uur later op de boot kwam een oudere man naar me toe: 'you were just excellent out there! Amazing..'
Wel een mooi afscheid in ieder geval ;) bye bye beautiful Ko Tao
Aangezien Bangkok niet zo veilig aanvoelde (de dag dat ik daar doorheen reed waren er net 20 mensen omgekomen doordat de politie de opstand probeerde te stoppen), ben ik direct doorgereisd naar Ayutaya; vanaf Bangkok met de trein. Na een hele vermoeiende reisdag (nachtboot/3uur wachten om 5u 's ochtends op bus/8u in bus/in de chaos vinden van Tuktuk naar station) had ik nog een beetje energie over om het gesprek van 2 engelse jongens naast mij in de trein te beantwoorden, en dat bleek het begin van een nieuwe leuke periode! Samen met John en Ben, en Reawen en Beck (2 meisjes uit Nieuw-zeeland die de jongens al eerder waren tegengekomen) een leuke dag van tempel-hoppen doorgebracht in Auyutaya. Aangezien ik Connie (oud-vrijwilliger die ik al in Krabi had ontmoet) zou ontmoeten voor het Songkran festival in Chiang Mai vertrok ik al na 1 dag uit Auyutaya, maar ik zou de rest 2 dagen later weer ontmoeten. Zij hadden dezelfde plannen als ik; Nieuw-jaar vieren op wat waarschijnlijk de leukste plek was in thailand op dat moment!
Om een lang verhaal kort te maken; Songkran was absolutely wonderful en ik ben helemaal verliefd geworden op Chiang Mai. Ik had verwacht dat het een enorme stad zou zijn, maar het voelt heel klein. Volgensmij reikt Chiang Mai heel ver, maar liggen alle gezellige eetcafetjes, danskroegen en slentermarktjes knus bij elkaar binnen de grachten van de stad, die er in een volledig vierkant omheen liggen.
Na 2 gezellige dagen van watergooien met Connie heb ik de rest van de dagen met Ben, John, Raewen en Beck doorgebracht wat tot heel wat lege Chang-flesjes (lokale bier) en gezellige gesprekken heeft geleid. We zijn ook met zn allen en nog 5 anderen op een geweldige trekking geweest, maar daar zal ik een andere keer over vertellen.
Ik ben nu al meer dan een week in Chiang Mai en ik moet morgen echt plannen gaan maken om te vertrekken, anders kom ik hier nooit meer weg!
Mooi, het internetcafe gaat sluiten, dus dan kan ik nu alvast over mn plannen gaan nadenken ;) en dan hopelijk over 2 dagen On the road again!
Ik zal jullie volgende keer proberen wat eerder op de hoogte te brengen! Scheelt mij ook wat denkwerk.. gaat op je hersenen werken; CHANG!
(Bedankt voor het voorstel voor de opzet van mn nieuwe blog anoniempje, volgende keer beter ;))
Ik had eigenlijk al willen schrijven voordat ik naar Doi Inthanon national park ging (jaahaa ik had eigenlijk al veeel eerder willen/moeten schrijven), maar ik had gister een lichte voedselvergiftiging opgelopen -de eerste overigens!- en het onderkotsen van mn computer tijdens het schrijven van een blog leek me niet zo praktisch. anders wel natuurlijk, als ik geen blog aan schrijven zou zijn. oke sorry terug terug terug, die hoge bergen doen iets met me..
Het is wel echt prachtig mooi hier, en de warme douch na een koude nacht voelde ook onnatuurlijk maar heerlijk aan. Ik zit nu in een enorme tuin in de bergen tussen 2 tempels, allemaal perfect onderhouden, gebouwd voor de koning en koninging. Het is bizar om te zien hoe de rest van het national park vol staat met bosbrandjes (ben er minstens 3 tegen gekomen toen ik er op mn scooter doorheen race-te (rustig mam, met helm..)), terwijl in deze tuin ong. 20 tuinmannen tegelijk alle bloemen staan te sproeien. maarja, het resultaat is dan ook wel iets waar queen en king trots op mogen zijn. Een soort efteling-tuin, snap je wat ik bedoel? Maar dan zonder die vliegende hollander. Of dat ben ik hier misschien wel ..
2 weken geleden mn laatste dag gehad in Phuket, afgerond met een mooie dansshow van de daycarecenter-kids ergens in een park. Ik dacht dat ik ze echt zou gaan missen (blijkt ook zo te zijn) maar ik was ook wel even klaar met het energie-zuigende werk elke dag. Wel ontzettend jammer dat ik afscheid moest nemen van de andere meiden, Tahne, Lisa en Grace (ja ik kan hier natuurlijk ook niets slechts meer over jullie schrijven aangezien jullie het toch lezen :P), want we hebben echt een top tijd gehad met zn allen! Ze zouden me eerst misschien nog komen vergezellen in Chiang mai met Songkran festival (nieuw jaar in thailand), maar ik bleek toch niet aardig genoeg dus hebben ze snel hun plannen gewijzigd ;)
Nadat ik nog EEn dag door had gebracht met mn oude host-mam in Krabi ben ik doorgereisd naar Surat Thani aan de kust en heb ik daar maar meteen (spontaan, die middag bedacht aangezien er geen trein meer naar het noorden bleek te gaan) een nachtboot genomen naar Ko Tao. Er liggen voor de oostkust van Thailand daar 3 eilanden dicht bij elkaar: Ko Samui, Ko Pangan en Ko Tao; Elk met prachtig mooie stranden, veel feestjes en veel verschillende activiteiten. Ienemienemutte bleek een goede oplossing voor dit kies-probleem: So Ko Tao it is! Nachtboten blijken erg leuke dingen om mee te reizen. Ik had in lange tijd niet zo lekker geslapen als ik die dobberende, fluisterende boot. Ze leggen matjes op de grond in een ruimte afgeschermd van het geronk van de motoren, wat de boot tot EEn grote slaapzaal maakt. Midden in de nacht nog even naar buiten gelopen om de sterren te bekijken en 's ochtends natuurlijk half slapend naar de zonsopgang zitten staren.
De eerste ochtend op Ko Tao 2 aardige amsterdammers ontmoet waar ik eigenlijk de rest van mn tijd op Ko Tao mee heb doorgebracht (de krassen en sneeen van het klimmen van de rotsen staan nog steeds in mn voeten.. goed ideejongens!).
Omdat de nachtboot me zo beviel besloot ik deze 3 dagen later nog maar eens te nemen, maar dan richting Champon om zo in een keer door te kunnen reizen naar Bangkok. Mn laatste avond bleek een spectaculaire te worden; Jeroen zou nog wat van zn DJ-skills laten zien en ik besloot dus nog op het strand blijven hangen tot vlak voor het vertrek van de boot (11u). Toen Maarten om 10 voor elf me er plots aan herinnerde hoe laat het al was, zijn we naar de scooter gerend en snel naar de haven gereden, met in gedachten dat het openbaar vervoer in Thailand toch nooit op tijd vertrekt; nou, deze boot dus wel. Net een paar meter uit de haven hebben mijn armgezwaai en geschreeuw ("I HAVE to go on this boat, my bag is already IN there!") blijkbaar toch geholpen en kwam de boot in zn achteruit terug.
Een uur later op de boot kwam een oudere man naar me toe: 'you were just excellent out there! Amazing..'
Wel een mooi afscheid in ieder geval ;) bye bye beautiful Ko Tao
Aangezien Bangkok niet zo veilig aanvoelde (de dag dat ik daar doorheen reed waren er net 20 mensen omgekomen doordat de politie de opstand probeerde te stoppen), ben ik direct doorgereisd naar Ayutaya; vanaf Bangkok met de trein. Na een hele vermoeiende reisdag (nachtboot/3uur wachten om 5u 's ochtends op bus/8u in bus/in de chaos vinden van Tuktuk naar station) had ik nog een beetje energie over om het gesprek van 2 engelse jongens naast mij in de trein te beantwoorden, en dat bleek het begin van een nieuwe leuke periode! Samen met John en Ben, en Reawen en Beck (2 meisjes uit Nieuw-zeeland die de jongens al eerder waren tegengekomen) een leuke dag van tempel-hoppen doorgebracht in Auyutaya. Aangezien ik Connie (oud-vrijwilliger die ik al in Krabi had ontmoet) zou ontmoeten voor het Songkran festival in Chiang Mai vertrok ik al na 1 dag uit Auyutaya, maar ik zou de rest 2 dagen later weer ontmoeten. Zij hadden dezelfde plannen als ik; Nieuw-jaar vieren op wat waarschijnlijk de leukste plek was in thailand op dat moment!
Om een lang verhaal kort te maken; Songkran was absolutely wonderful en ik ben helemaal verliefd geworden op Chiang Mai. Ik had verwacht dat het een enorme stad zou zijn, maar het voelt heel klein. Volgensmij reikt Chiang Mai heel ver, maar liggen alle gezellige eetcafetjes, danskroegen en slentermarktjes knus bij elkaar binnen de grachten van de stad, die er in een volledig vierkant omheen liggen.
Na 2 gezellige dagen van watergooien met Connie heb ik de rest van de dagen met Ben, John, Raewen en Beck doorgebracht wat tot heel wat lege Chang-flesjes (lokale bier) en gezellige gesprekken heeft geleid. We zijn ook met zn allen en nog 5 anderen op een geweldige trekking geweest, maar daar zal ik een andere keer over vertellen.
Ik ben nu al meer dan een week in Chiang Mai en ik moet morgen echt plannen gaan maken om te vertrekken, anders kom ik hier nooit meer weg!
Mooi, het internetcafe gaat sluiten, dus dan kan ik nu alvast over mn plannen gaan nadenken ;) en dan hopelijk over 2 dagen On the road again!
Ik zal jullie volgende keer proberen wat eerder op de hoogte te brengen! Scheelt mij ook wat denkwerk.. gaat op je hersenen werken; CHANG!
-
20 April 2010 - 17:28
Jeroen:
Goed weer wat te horen! Ik ben trots op je dat je die boot terug hebt weten te laten komen! Komt helemaal goed met jou. Veel plezier, en ik zie over 2 dagen je nieuwe verslag wel verschijnen ;)
x -
20 April 2010 - 18:42
Marleen:
Hee Steffie!
Leuk om je verhalen te lezen! Veel plezier nog! -
21 April 2010 - 08:51
Lisa:
Steffieee! Wat leuk om weer ns goed van je te horen, had je nog proberen te bellen maarrr ja ik kan heel goed begrijpen dat songkran je mobiel heeft verdronken. Hier is het de afgelopen 2 weken tof geweest; eerst hadden we een week vakantie waarin we heel veel rondgescooterd en op het strand gelegen hebben (jaaaja ik heb Tahne zelfs op n scooter gekregen :D). Dinsdag songkran gevierd met de familie, vanaf de truck heeeel veel water gegooid (en natuurlijk ontvangen) Ge-wel-dig feest zeg. Jammer dat het hier maafr een dag was. Verder zijn we nog 2 keer Goed gaan stappen in Patong, oohh was leuk geweest als jij er ook nog was! Mja. Verderrr zijn we nu weer aan het werk gegaan, ook zeker weer lekker na een week niksdoen!
Vind het zo tof om te horen over je reis, ik ga je zeker een beetje copycatten denk ik; ik wil ook sowieso veel tijd gaan spenderen in Chiang Mai.
Eey maar je moet wel meer bloggen meissie!
Zie je in Utreeecht!
Kus, Lisa
(En ook van Grace, die zit hier naast me en vraagt de hele tijd wat ik typ ;)) -
21 April 2010 - 08:52
Lidewij:
Hee!
Leuk! Ik word jaloers als je zo door blijft gaan... Maar wel leuk dat je zoveel mensen tegenkomt :) Daar doe je het toch ook oa voor. Wanneer vertrek je naar Australie eigenlijk, want daar schijnt geen internet te zijn. Sarah lukt het iig niet om een blog te schrijven. En stuur je me es een mail terug of moet ik maar weer es een mail schrijven? Want inmiddels zijn mijn plannen lichtelijk gewijzigd. Kus Kus van kantoormuis. -
21 April 2010 - 11:23
Amb:
Avonturier!!
Klinkt misschien cliché, maar ook ik ga zeggen hoe geweldig al je verhalen klinken: WAUW!;) Volgens mij heb je nu echt de smaak te pakken van het reizen: lekker zelf beslissen waar je heen gaat, onafhankelijk en vrij in de grote wereld (allelujah) en vooral veeeel leuke, nieuwe mensen leren kennen. Al moet ik je er toch even op attenderen dat je niet TE aardig mag doen, aangezien hier in Utereeegg nog friends op je wachten. So Beware!:P
Wat betreft Chiang Mai: daar hoor ik m'n zus ook altijd over, dus geloof je gelijk als je zegt dat het daar fantastisch is..
Maar ehm, heb je m'n krabbel nog gelezen op je hyves? Zo nee: het was een bedankje voor die superleuke kaart en ring die je hebt gestuurd. Bedankt schat, op die manier ben je toch een beetje hier.;) Het terrasjesseizoen is weer begonnen, en de binnenstad zit vol met zonaanbidders. Heerlijk natuurlijk, ik neem het er van! (Ook gezellig nu Noha weer ff thuis is!). Maar toch mis ik je wel, gwn om ff samen te chillen en bij te kletsen op n terrasje bijvoorbeeld. Dus drink de volgende keer maar ff een Chang op me!!:P Dan houd ik t bij een Heineken, goed? Hahaha..
Nou schat, ik kijk nu al uit naar je volgende blog. Meteen ff melden als je weer n phone hebt he. En goed dat je Bangkok omzeilt trouwens. Smart girl:D
Nou ouwe muzikant, have fun en geniet!
Veel liefs en Changbier voor jou;)
Ps) Eindelijk zijn er zomervakantie-plannen. Jawel jawel, ik ga in juni twee weken naar Roos in France!
xxx -
21 April 2010 - 13:50
Anoniem (A):
Anoniempje kan zich heel erg goed vinden in de opmerking van Lisa!
t.w.: 'Eey maar je moet wel meer bloggen meissie!'
;) -
23 April 2010 - 06:15
Seb:
Stef blijf maar ver uit de buurt van bangkok:
X
Doden bij granaataanslagen in Bangkok
Gepubliceerd: 22 april 2010 16:51 | Gewijzigd: 22 april 2010 19:46
Door onze correspondent
Jakarta, 22 april. Bij een serie granaataanslagen in Bangkok zijn vanavond drie doden gevallen en tientallen mensen gewond geraakt, onder wie enkele buitenlanders.
De aanslagen zetten de dreigende situatie waarbij anti-regeringsdemonstranten tegenover het Thaise leger staan, verder op scherp.
Achtergrond - Vijf vragen over het massaprotest in Bangkok
Vijf verdachten zijn gearresteerd. Onder hen is minstens één gepensioneerde militair. Zij ontkennen met de zaak te maken te hebben. Premier Abhisit heeft een spoedvergadering met de veiligheidsdiensten bijeen geroepen.
De granaten ontploften in zakenwijk Silom, waar sinds dinsdag honderden gewapende militairen paraat staan om een eventuele bestorming door demonstranten van de ‘rode shirt’-beweging tegen te houden. Ook demonstreerde in het gebied een groep betogers die de regering steunt, de zogeheten ‘kleurlozen’. Gisteren raakten zij slaags met de betogers van de ‘rode shirts’, die tegen de regering zijn. Niet duidelijk is of er ook ‘kleurlozen’ onder de gewonden zijn.
De rode shirts houden een paar honderd meter verderop al twee weken lang de belangrijkste winkelwijk van Bangkok bezet. Vice- premier Suthep Thaugsuban zei vanavond dat de granaten vanuit dat gebied zijn afgeschoten. De rode shirts ontkennen dat zij met de aanslagen te maken hebben.
De aanslagen voeden opnieuw de speculaties over een onbekende groep provocateurs, die erop uit zijn chaos te zaaien. Ook bij de gevechten tussen leger en demonstranten op 10 april, toen in totaal 25 mensen omkwamen, was op videobeelden vastgelegd hoe in het zwart geklede sluipschutters op leger én demonstranten leken te schieten. Premier Abhisit spreekt sindsdien over ‘terroristen’ die zich zouden schuilhouden tussen de rode shirt-betogers.
Volgens het leger zijn minstens vijf M-79 granaten ontploft, waarvan drie bij een station van de skytrain en één bij een vijfsterrenhotel. De ontploffingen waren vlakbij de bekende hoerenbuurt Patpong, waar altijd veel toeristen zijn.
Duizenden ‘rode shirts’ protesteren sinds ruim vijf weken tegen de regering van premier Abhisit, omdat die volgens hen door achterkamertjespolitiek aan de macht is gekomen. Zij zijn fan van oud- premier Thaksin, die in 2006 door een militaire staatsgreep werd verdreven.
-
28 April 2010 - 22:02
Anneke:
Lieve Stef,
Het klinkt echt fantastisch! Heftig, die boot die vertrok en vervolgens in z'n achteruit terugkwam! Wat ontzettend goed gereageerd!
Héél veel plezier en alle goeds!
Liefs van mij
Anneke
P.S. ik heb je ook even een mailtje gestuurd
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
